Kiedy zdecydować się na zajęcia z Integracji Sensorycznej?
O terapii Integracji Sensorycznej – dla kogo może być pomocna terapia SI.
Czy Twoje dziecko ma trudności w uczeniu?
Rozpoczął się nowy rok szkolny, a Twoje dziecko ma problemy z nauką, nie może się skupić, jest nadpobudliwe albo nadmiernie ruchliwe? Zobacz, jak można Mu pomóc!
Pierwszym, bardzo istotnym krokiem jest przeprowadzenie diagnozy procesów Integracji Sensorycznej. Jeśli diagnoza wykaże problemy w przetwarzaniu bodźców w zakresie przetwarzania sensorycznego wtedy zalecane jest rozpoczęcie terapii Integracji Sensorycznej. Diagnoza pozwala tak dobrać działania terapeutyczne aby efekty prowadzonych zajęć były szybkie i zadawalające. Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie, przez fizjoterapeutę, który dodatkowo jest certyfikowanym terapeutą SI.
Ważne jest odpowiednie wyposażenie sali do terapii SI, ale najważniejszy jest dobry specjalista, nie będzie nim nauczyciel, psycholog, pedagog lub logopeda, ponieważ wykształcenie jakie posiada jest niewystarczające żeby po 2-3 tygodniowym szkoleniu prowadzić zajęcia wymagające wiedzy z anatomii, motoryki dużej i małej oraz neurologii. Niestety nauczyciel nie potrafi spojrzeć na małego pacjenta całościowo, dobrać odpowiednio działań wykorzystując w terapii: piłki, huśtawki, walki, maty sensoryczne, tak aby była ona nakierowana na celowe działania.
Drogi Rodzicu!
Sprawdź jak wyglądają zajęcia Twojego dziecka. Ile jest na nich osób i jakie zadnia w formie zabawy są przed nim stawiane. Czy otrzymałeś zadania/wskazówki do pracy w domu?
Samo huśtanie, przesypywanie piasku i układanie puzzli to za mało – tak nie wyglądają profesjonalnie przeprowadzone zajęcia SI.
Terapia Integracji Sensorycznej określana jest jako proces, w którym następuje organizacja dostarczanych do organizmu wrażeń, tak aby mogły być one wykorzystane w celowym, zakończonym sukcesem działaniu. Metoda SI to system ćwiczeń, które mają nauczyć mózg właściwego reagowania na bodźce zewnętrzne. Integracja Sensoryczna przeznaczona jest głównie dla dzieci z trudnościami w uczeniu się (trudności wynikające z dysleksji, dysgrafii), nadpobudliwych, nadruchliwych, a także dla dzieci autystycznych, z mózgowym porażeniem dziecięcym, niedowidzących, niedosłyszących.
W trosce o efektywność oddziaływań, kluczowe jest rzetelne przeprowadzenie diagnozy procesów Integracji Sensorycznej oraz indywidualna terapia dostosowana do wyników diagnozy.
Metoda Terapii Integracji Sensorycznej skierowana jest do dzieci:
- z trudnościami w uczeniu się,
- z problemami z koncentracją uwagi,
- słabo czytających i piszących,
- ze wzmożoną aktywnością ruchową,
- z opóźnionym rozwojem mowy,
- z trudnościami w uczeniu się nowych umiejętności ruchowych,
- z kłopotami w nabywaniu umiejętności samoobsługowych,
- zbyt dużą lub zbyt małą wrażliwością na określone smaki, zapachy, dźwięki, bodźce dotykowe, wzrokowe i ruch,
- z niską samooceną,
- z trudnościami w kontaktach z rówieśnikami,
- z problemami z koordynacją ruchową.